مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا
کم شنوایی می تواند تأثیر قابل توجهی بر رشد کودک، به ویژه در زمینه گفتار و زبان داشته باشد. کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است طیفی از مشکلات گفتاری را تجربه کنند که بسته به شدت و نوع کم شنوایی آنها و همچنین سنی که برای اولین بار در آن تشخیص داده شد و در دسترس بودن مداخلات مناسب می تواند متفاوت باشد.
یکی از رایج ترین مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا، تاخیر در رشد زبان است. کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است صداهای گفتار را به وضوح نشنوند، که می تواند یادگیری صحبت کردن و درک زبان را برای آنها دشوار کند. در نتیجه ممکن است دایره لغات کمتری داشته باشند، از جملات کوتاه تر و ساده تری استفاده کنند و در درک زبان پیچیده مشکل داشته باشند. این می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر با دیگران و همچنین بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر بگذارد.
یکی دیگر از مشکلات گفتاری که معمولا در کودکان کم شنوا دیده می شود، مشکل در بیان است. بیان به توانایی تولید صداها و هجاها به درستی اشاره دارد. کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است در شنیدن تفاوت های ظریف بین صداها مشکل داشته باشند، که می تواند تولید صحیح آنها را برای آنها دشوار کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است با صداهایی که در پشت دهان تولید می شوند، مشکل داشته باشند. این می تواند منجر به گفتاری شود که حتی برای افرادی که با الگوهای گفتاری کودک آشنا هستند، درک آن دشوار است.
سایر مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا
کودکان کم شنوا ممکن است در کیفیت صدا نیز مشکل داشته باشند. آنها ممکن است خیلی بلند یا خیلی آهسته صحبت کنند، یا ممکن است صدایی خشن یا با صدای بینی داشته باشند. این می تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله پشتیبانی ضعیف تنفس، مشکل در شنیدن صدای خود، یا یک ناهنجاری آناتومیکی مانند شکاف کام باشد. مشکلات صوتی می تواند بر توانایی کودک در برقراری ارتباط موثر تأثیر بگذارد و همچنین می تواند بر تعاملات اجتماعی او با همسالان تأثیر بگذارد.
کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است با عروضی که به ریتم، استرس و آهنگ گفتار اشاره دارد نیز مشکل داشته باشند. عروض به انتقال معنا و احساس در زبان کمک می کند و کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است در تفسیر و تولید ویژگی های عروضی مناسب گفتار دچار مشکل شوند. برای مثال، آنها ممکن است در استفاده از لحن افزایشی برای نشان دادن یک سوال مشکل داشته باشند، یا ممکن است در استفاده از استرس برای تأکید بر کلمات مهم مشکل داشته باشند. این می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر تأثیر بگذارد و همچنین می تواند بر توانایی آنها در درک و بیان احساسات تأثیر بگذارد.
در نهایت، کودکان کم شنوایی ممکن است با عمل شناسی، که به استفاده اجتماعی از زبان اشاره دارد، مشکل داشته باشند. عمل شناسی شامل مهارت هایی مانند نوبت دادن، حفظ موضوع، و درک نشانه های غیرکلامی مانند حالات صورت و زبان بدن است. کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است در این مهارت ها مشکل داشته باشند، که می تواند بر توانایی آنها در تعامل موثر با دیگران تأثیر بگذارد. برای مثال، آنها ممکن است به طور مکرر صحبت دیگران را قطع کنند، در ادامه موضوع مشکل داشته باشند، یا در درک طعنه یا طنز مشکل داشته باشند.
کمک به کودکان کم شنوا با گفتاردرمانی
خوشبختانه، مداخلات مختلفی وجود دارد که می تواند به کودکان کم شنوا کمک کند تا بر این مشکلات گفتاری غلبه کنند. یکی از موثرترین مداخلات، شناسایی و مداخله زودهنگام است. کودکانی که کم شنوایی در آنها زود تشخیص داده می شود و مداخلات مناسب مانند سمعک یا کاشت حلزون را دریافت می کنند، احتمال بیشتری دارد که مهارت های گفتاری و زبانی مناسب سنشان را توسعه دهند. علاوه بر این، گفتار درمانی می تواند یک مداخله موثر برای کودکان کم شنوایی که دچار مشکلات گفتاری هستند باشد. گفتاردرمانگران می توانند با کودکان کار کنند تا بیان، کیفیت صدا، عروض و عمل شناسی آنها را بهبود بخشند و همچنین مهارت های زبانی کلی آنها را توسعه دهند.
بیشتر بخوانید :