اختلال پردازش حسی در اوتیسم
اختلال پردازش حسی (SPD) وضعیتی است که در آن مغز در دریافت و پاسخ به اطلاعاتی که از طریق حواس وارد می شود، مشکل دارد. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز SPD را تجربه می کنند.
افراد مبتلا به SPD ممکن است ورودی حسی را به گونهای تجربه کنند که اغراقآمیز (حساس بیش از حد) یا کاهش یافته است (بیحساس). به عنوان مثال، ممکن است به بافت ها، صداها یا بوهای خاصی حساس باشند، یا ممکن است به دنبال انواع خاصی از ورودیهای حسی باشند، مانند تکان خوردن به جلو و عقب یا چرخیدن به اطراف.
اختلال پردازش حسی در اختلال طیف اوتیسم می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره داشته باشد و شرکت در فعالیت هایی که شامل ورودی حسی است را دشوار می کند. با این حال، استراتژی ها و درمان های زیادی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به SPD و اوتیسم کمک کند تا تجربیات حسی خود را بهتر مدیریت کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. اینها ممکن است شامل کاردرمانی، درمان یکپارچگی حسی و سایر مداخلاتی باشد که متناسب با نیازهای خاص فرد طراحی شده است.
بیشتر بخوانید : بهترین مرکز کاردرمانی اوتیسم
علل اختلال پردازش حسی در اوتیسم
علل دقیق اختلال پردازش حسی (SPD) در اختلال طیف اوتیسم (ASD) هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که ممکن است یک مؤلفه ژنتیکی هم در ASD و هم SPD وجود داشته باشد، زیرا اغلب در یک فرد یا در خانواده اتفاق می افتد.
برخی از مطالعات همچنین نشان دادهاند که ناهنجاریهایی در نحوه پردازش اطلاعات حسی مغز ممکن است به SPD در افراد مبتلا به ASD کمک کند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به ASD ممکن است در نحوه پردازش صدا، لمس و سایر اطلاعات حسی مغزشان تفاوت هایی داشته باشند.
عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم یا برخی داروها در دوران بارداری یا اوایل دوران کودکی نیز به عنوان عوامل بالقوه SPD در افراد مبتلا به ASD پیشنهاد شده است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل علل SPD در اوتیسم مورد نیاز است.
بیشتر بخوانید : بازی درمانی برای کودکان اوتیسم
درمان مشکلات حسی در اتیسم
چندین روش درمانی و توانبخشی برای کمک به افراد مبتلا به اختلال پردازش حسی (SPD) در اختلال طیف اوتیسم (ASD) وجود دارد. هدف این درمان ها کمک به افراد برای مدیریت بهتر تجربیات حسی و بهبود کیفیت زندگی است. برخی از این درمان ها عبارتند از:
کاردرمانی: این نوع درمان بر توسعه مهارت های زندگی روزمره و پرداختن به مسائل حسی تمرکز دارد. کاردرمانگران با افراد کار می کنند تا استراتژی هایی را برای مدیریت ورودی حسی و بهبود توانایی آنها برای مشارکت در فعالیت های روزانه ایجاد کنند.
درمان یکپارچگی حسی: این نوع درمان شامل قرار دادن افراد در معرض ورودی حسی به روشی ساختاریافته و کنترل شده، با هدف کمک به آنها برای ادغام و پردازش بهتر اطلاعات حسی است.
گفتار درمانی و زبان درمانی: این نوع درمان می تواند به مبتلایان به اوتیسم که دارای اختلال پردازش حسی هستند ، کمک کند تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند که به نوبه خود می تواند به آنها کمک کند تجربیات و نیازهای حسی خود را بهتر بیان کنند.
رفتار درمانی: این نوع درمان می تواند به افراد مبتلا به ASD و SPD کمک کند تا راهبردهای مقابله ای را برای مدیریت ورودی حسی و همچنین رسیدگی به هر گونه مسائل رفتاری که ممکن است با مسائل حسی مرتبط باشد، توسعه دهند.
دارو: در برخی موارد، ممکن است دارو برای کمک به مدیریت علائم SPD، مانند اضطراب یا بیش فعالی، تجویز شود.
توجه به این نکته مهم است که درمان اختلال پردازش حسی در اوتیسم باید متناسب با نیازهای خاص فرد باشد و ممکن است شامل ترکیبی از درمانها باشد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی، مانند یک متخصص اطفال یا یک متخصص اطفال رشدی، می تواند به تعیین بهترین روش درمانی برای هر فرد کمک کند.