دیر حرف زدن در کودکان

برخی از کودکان دیرتر از دیگران صحبت کردن را یاد می گیرند. بسیاری از کودکانی که دیر صحبت می کنند تا زمانی که به سن مهد کودک میرسند همسالان خود می رسند.

تقریباً همه کودکان با بزرگ شدن مراحل رشد گفتار و زبان را پشت سر می گذارند. SLPها (آسیب شناسان زبان گفتار) که در زمینه اختلالات گفتار و زبان در کودکان تخصص دارند، اغلب بیان می کنند که دامنه “طبیعی” برای کودکان در هنگام یادگیری و رشد بسیار گسترده است.

این طبیعی است که والدین نگران رشد گفتار و زبان فرزندشان باشند. با این حال، یک کودک ۱۸ ماهه که کمتر از ۵۰ کلمه می گوید ممکن است دیر صحبت کند.

یک کودک ۲۴ ماهه متوسط ​​می تواند بر حدود ۳۰۰ کلمه تسلط داشته باشد و از کلماتی که تازه یاد گرفته است برای تشکیل جملات بسیار کوتاه استفاده کند. بنابراین، می توانید از کودک ۲ ساله خود انتظار داشته باشید که جملات کوتاه دو کلمه ای مانند آب بده یا مامان بیا را بر زبان بیاورد.

تأخیر گفتار در کودکان باید نگران کننده باشد و باید با پزشک اطفال خود مشورت کنید تا دلایل فیزیولوژیکی تأخیر گفتار در کودک را رد کنید.

آیا دیر حرف زدن یک مشکل ژنتیکی است؟
در حال حاضر هیچ مطالعه ای وجود ندارد که مبنای ژنتیکی برای دیر صحبت کردن ارائه دهد. با این حال، کارشناسان این مشاهدات را به اشتراک می گذارند که دیر صحبت کردن ممکن است در خانواده ها خوشه ای باشد.

فقط برای یک کودک دیر صحبت، داشتن والدین، پسر عمو، عمو یا پدربزرگ و مادربزرگ که دیر صحبت می‌کردند، معمول است. یک فرد دیر صحبت ممکن است حتی یکی از اقوام خود را داشته باشد که اختلال گفتار یا زبان داشته است.

آیا دیر حرف زدن یک اختلال است؟

“تاخیر گفتار” زمانی است که کودک به موقع به نقاط عطف مناسب سن خود نمی رسد.

تاخیر گفتار یک اختلال نیست. با این حال، می تواند نشانه یا علامت بسیاری از اختلالات باشد. کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)، فلج مغزی (CP)، سندرم داون، آپراکسی گفتار در دوران کودکی، آفازی یا کاهش شنوایی ممکن است تاخیر زبانی قابل توجهی را نشان دهند.

بیش از ۵۰ درصد از کودکانی که دچار تاخیر زبانی و گفتاری هستند بدون درمان خاصی به همسالان خود می رسند. زمانی که آنها وارد مهدکودک می شوند، مهارت های گفتاری و زبانی آنها ممکن است به طور متوسط ​​​​افت کند.

با این وجود، ۵۰ درصد دیگر در معرض خطر مشکلات زبانی و گفتاری تا پایان عمر خود هستند. بنابراین، حتی اگر تاخیر گفتار همیشه یک اختلال نیست، توجه SLP، گوش، حلق و بینی، متخصصان مغز و اعصاب و پزشکان اطفال را ضروری می کند.

یک نوزاد در حالت ایده آل باید اولین کلمات خود را در سن ۱۲ ماهگی بگوید. آنها باید رشته های بلندی از صداهایی مانند با-با-با، یا ما-ما-ماما را بگویند. حتی ممکن است بتوانند چند کلمه مانند «بابا»، «مامان» یا «بای بای» بگویند. با این حال، اگر صداها واضح نیستند، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.

تا ۱۸ ماهگی، آنها باید بتوانند از حدود ۵۰ کلمه استفاده کنند. کودکان ۱۸ ماهه معمولاً می توانند حداقل ۲۰ کلمه را بیان کنند. 

زمانی که کودکان ۲ ساله می شوند، باید شروع به کنار هم قرار دادن دو کلمه برای تشکیل جملات کوتاه کنند. 

اگرچه در بسیاری از موارد کودکانی که به نقاط عظف ذکر شده در بالا در این سنین نرسیده اند مشکل خاصی ندارند اما بررسی توسط متخصص گفتاردرمانی می تواند به والدین برای تشخیص سریع تر و شروع به موقع اقدامات درمانی در صورت وجود مشکلات دیگر کمک کننده باشد.

کلمات مرتبط :

دیر حرف زدن کودک ۲ ساله – گفتاردرمانی برای کودکان در شرق تهران – گفتاردرمانی لکنت زبان – بهترین مرکز گفتاردرمانی در شرق تهران – گفتاردرمانی برای تاخیر در حرف زدن کودکان – گفتاردرمانی آنلاین