پردازش حسی در مبتلایان اتیسم

بسیاری از افراد با حواس پنجگانه شنوایی، بینایی، لامسه، چشایی و بویایی آشنا هستند. علاوه بر این پنج حس، دو حس دیگر وجود دارد، حس دهلیزی و حس عمقی. حس دهلیزی به افراد کمک می کند تا تعادل داشته باشند. حس عمقی به افراد کمک می کند تا از محل قرارگیری بدنشان در ارتباط با چیزهای دیگر (مثلاً افراد یا اشیاء نزدیک آنها) آگاه شوند. پردازش حسی توانایی استفاده از هر هفت حواس برای دریافت، پردازش و معنا بخشیدن به اطلاعات حسی است. 

یکپارچگی حسی فرآیند عصبی است که اطلاعات دریافت شده از حواس را سازماندهی و معنا می بخشد و به فرد اجازه می دهد به طور مناسب پاسخ دهد. به عنوان مثال، وقتی کسی دستش را به سمت اجاق می‌برد، گرما را احساس می‌کند، دستش را به سرعت عقب می‌کشد و می‌گوید «اوه»، یکپارچگی حسی دارای چند مرحله است. در این مثال، فرد ابتدا گرما را احساس می‌کند، سپس از ماهیچه‌ها و استخوان‌های خود برای بیرون کشیدن دست استفاده می‌کند و در آخر از زبان برای گفتن «اوخ» استفاده می‌کند.

مشکلات پردازش حسی در مبتلایان اتیسم

دشواری پردازش حسی، شکست فرآیند عصبی است که اطلاعات حسی را سازماندهی می کند. بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) در پردازش و ادغام اطلاعات حسی مشکل دارند و بنابراین ممکن است واکنش متفاوتی نسبت به اطلاعات موجود در محیط از خود نشان دهند. برخی از کودکان ممکن است بیش از حد به محرک های محیطی واکنش نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است متوجه محرک های محیطی نشوند یا به آنها پاسخ ندهند. مشکل در پردازش اطلاعات حسی می تواند منجر به مشکلات در تکمیل فعالیت های اساسی روزانه شود. به عنوان مثال، کودکی که دستانش را روی گوش هایش گرفته و با صدای زنگ خطر آتش سوزی طوری فریاد می زند که انگار درد دارد، یا کودکی که به نظر می رسد هواپیمای بالای سرش را می شنود و قبل از اینکه دیگران آن را بشنوند در مسیر خود متوقف می شود،. این کودکان همچنین ممکن است با سایر شرایطی که همزمان برای ASD رخ می دهد، مانند اضطراب دست و پنجه نرم کنند.

درمان مشکلات پردازش حسی در مبتلایان اتیسم

یک کاردرمانگر (OT) کودک مورد نظر را ارزیابی می کند و تعیین می کند که کدام بخش از پردازش حسی برای او دشوار است. ارزیابی شامل مشاهده، مشاوره والدین یا معلم، و یک یا چند ارزیابی استاندارد می شود. نتایج این ارزیابی، درمانگر را قادر می‌سازد تا مجموعه خاصی از فعالیت‌های شخصی‌سازی شده را ایجاد کند که ورودی حسی را برای کودک فراهم می‌کند تا به او کمک کند در طول روز متمرکز بماند. این فعالیت‌ها ممکن است شامل کمک به کودک در تشخیص اینکه چه زمانی از یک فعالیت استراحت نیاز دارد، باشد.

این فعالیت‌های حسی می‌تواند به بخشی از برنامه‌های روزمره کودک تبدیل شود (به عنوان مثال، حمل کیسه‌های مواد غذایی به ماشین، فشردن توپ استرس در حین رانندگی با ماشین، پخش موسیقی آرام بخش در زمان تکالیف). در نتیجه، کودک بهتر می تواند در طول روز در فعالیت های معنادار و متناسب با سن شرکت کند.

فعالیت‌های حسی به تنهایی کودک را «بهتر» نمی‌سازد، اما زمانی که تمرین‌های حسی به درستی با یادگیری یا فعالیت‌های زندگی روزانه ترکیب شوند، توانایی کودک برای مشارکت و یادگیری می‌تواند به طور چشمگیری بهبود یابد.

کلمات مرتبط :

پردازش حسی در مبتلایان اتیسم – کاردرمانی برای اتیسم – گفتاردرمانی برای اتیسم – بهترین مرکز توانبخشی اتیسم در شرق تهران – درمان اتیسم با کاردرمانی