تاخیر در گفتار
کودکان ممکن است همیشه تاخیر در گفتار همراه با تاخیر زبان نداشته باشند. کودکی که مشکل زبانی دارد ممکن است گفتار شفافی داشته باشد و کودکی که اختلال گفتاری دارد ممکن است درک خوبی داشته باشد. سوال اصلی باید این باشد که آیا کودک برای برقراری ارتباط تلاش می کند؟ اگر پاسخ مثبت است، احتمال اینکه این ناتوانی رشدی باشد بسیار کمتر است.
رشد گفتار با مجموعه جدیدی از صداها و غرغرها در زمانی که نوزاد حدود ۹ ماهه است آغاز می شود. نوزادان با کنار هم قرار دادن صداهایی مانند «ما-ما»، «با-با» و «دا-دا» شروع به ایجاد صداها می کنند و لحن را تمرین می کنند. اما آنها معمولاً نمی دانند چه می گویند. اگر کودکی بتواند فقط بگوید «ما-ما»، شما نمی‌دانید منظور او چیست. اما اگر کسی بگوید “مامان کجاست؟” و به شما اشاره می کند و در واقع به شما نگاه می کند، سپس او یاد می گیرد که معنی کلمه را بفهمد.
در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی، تنوع صداهای گفتار افزایش می یابد و کودکان ممکن است شروع به تمرین صداهای خود کنند، که شروع به شکل کلمات یا تقریب کلمات می کند. آنها همچنین می توانند درخواست های معمولی مانند گذاشتن چیزی در سطل زباله را درک کنند. بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی، آنها ممکن است یک کلمه و اشاره را برای درخواست چیزی ترکیب کنند، شروع به تقلید از یک عبارت دو کلمه ای کنند، و پس از تمرین زیاد، هنگامی که تصویر نامگذاری می شود، به تصاویر کتاب اشاره می کنند.
در سن ۲ سالگی، کودک باید دایره لغات ۵۰ کلمه ای داشته باشد و باید از این کلمات برای تشکیل جملات دو کلمه ای استفاده کند. در این سن، کودکان همچنین می توانند یک جهت دو مرحله ای را دنبال کنند (“لطفاً فنجان را بردارید و به خواهر خود بدهید”).
تاخیر در گفتار
بزرگترین تقویت واژگان بین ۲ تا ۳ سالگی اتفاق می افتد. کودک می تواند مفاهیم توصیفی، به ویژه کلماتی مانند بزرگ و کوچک را درک کند و از جملات پیچیده تری استفاده کند. ساختار جملات کودک نوپا با سن مطابقت دارد. یک کودک ۲ ساله باید شروع به ترکیب دو کلمه در یک جمله کند. یک کودک ۳ ساله، سه کلمه و … والدین باید بتوانند حدود نیمی از صحبت های کودک خود را در سن ۲ سالگی و حدود سه چهارم در ۳ سالگی را درک کنند.
ممکن است دلیل خاصی وجود داشته باشد که چرا کودک زبان را نمی فهمد یا نمی تواند گفتار تولید کند. همه نوزادان قبل از ترخیص از لحاظ شنوایی غربالگری می شوند، اما غربالگری کامل نیست و برخی از کاهش شنوایی ها پیشرونده است. در یک محیط آرام و بدون حواس‌پرتی بصری، حتی یک نوزاد خردسال باید نسبت به صدای والدینش یا صدای دلپذیر دیگری واکنش رفتاری نشان دهد. اگر شک دارید، از پزشک اطفال خود بخواهید عملکرد گوش میانی فرزندتان را از نظر وجود مایعات ناخواسته بررسی کند و شنوایی فرزندتان را دوباره آزمایش کند. همین امر در مورد کودکانی که نمی توانند صداها را تقلید کنند نیز صدق می کند. با افزایش سن، این کودکان در تکلم دچار مشکل می شوند. درمان زودهنگام و مناسب تحت نظر متخصص گفتاردرمانی ضروری است.
اگر به تاخیر در گفتار کودک خود شک دارید، ابتدا روی زبان دریافت کننده تمرکز کنید. شما می توانید این را با تکرار اجرا کنید. به عنوان مثال، قبل از اینکه شیشه شیر را به نوزاد خود نشان دهید، باید کلمه را بگویید. سپس می توانید بطری را ارائه دهید و کلمه را بگویید، و باید کلمه را همانطور که کودکتان بطری را می گیرد تکرار کنید. این یک روش شرطی سازی است. این تکنیک زمانی موثرتر است که از کلمات خاصی با رویدادهای معمول روزانه استفاده می کنید، در حالی که کودک شما آنها را تجربه می کند، مانند زمان غذا، حمام، زمان خواب و بلند شدن. اگر کودک شما به درستی درک کند، با نگاه کردن به یک شی، لبخند زدن یا تعامل، نشانه هایی را نشان می دهد که درک می کند.
کلمات مرتبط :
تاخیر در گفتار چیست؟ – تاخیر کلامی کودکان – بهترین مرکز گفتاردرمانی کودکان در شرق تهران – گفتاردرمانی خوب در پیروزی – گفتاردرمانی در نیروهوایی – گفتاردرمانی برای لکنت زبان – گفتاردرمانی آنلاین