تاخیر حرکتی کودکان به تاخیر در رشد توانایی کودک در کنترل عضلات و انجام حرکات اساسی مانند نشستن، خزیدن، راه رفتن و دویدن اشاره دارد.
کودکان مبتلا به تاخیر حرکتی ممکن است در مهارت های حرکتی ظریف مانند گرفتن اشیا یا دستکاری اشیاء کوچک یا مهارت های حرکتی درشت مانند پریدن یا پریدن مشکل داشته باشند.
تأخیر حرکتی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله شرایط ژنتیکی، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، آسیب مغزی و عوامل محیطی مانند کمبود فرصت برای فعالیت بدنی یا قرار گرفتن در معرض سموم باشد.
تشخیص زودهنگام و رسیدگی به تاخیر حرکتی بسیار مهم است، زیرا می تواند بر توانایی کودک برای مشارکت در فعالیت های روزانه تأثیر بگذارد و می تواند به تاخیرهای رشدی طولانی مدت منجر شود.
درمان تاخیر حرکتی ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی و سایر مداخلات برای کمک به رشد مهارت‌های حرکتی کودکان برای رشد باشد.
علل تاخیر حرکتی کودکان
شرایط ژنتیکی: برخی شرایط ژنتیکی می توانند بر رشد حرکتی کودک تأثیر بگذارند، مانند سندرم داون، فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی.
تولد زودرس: نوزادانی که نارس به دنیا می آیند ممکن است با تاخیر حرکتی مواجه شوند زیرا رشد حرکتی آنها با تولد زودهنگام مختل شده است.
آسیب مغزی: ضربه به مغز یا ضربه به سر، می تواند منجر به تاخیر حرکتی شود.
عوامل محیطی: کمبود فرصت برای فعالیت بدنی یا قرار گرفتن در معرض سموم نیز می تواند به تاخیر حرکتی کمک کند.
اختلالات رشدی: کودکان مبتلا به اختلالات رشدی، مانند اختلال طیف اوتیسم، ممکن است تاخیر حرکتی را به عنوان علامت بیماری خود تجربه کنند.
علائم تاخیر حرکتی
علائم تاخیر حرکتی در کودکان بسته به سن کودک و مهارت های حرکتی خاصی که تحت تاثیر قرار می گیرند می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج تاخیر حرکتی در کودکان عبارتند از:
نرسیدن به نقاط عطف رشد: کودکانی که به نقاط عطف رشدی مورد انتظار برای سن خود مانند نشستن، خزیدن یا راه رفتن نمی رسند، ممکن است دچار تاخیر حرکتی شوند.
مشکل در مهارت های حرکتی ظریف: کودکانی که در کارهایی که به مهارت های حرکتی ظریف نیاز دارند، مانند گرفتن اشیاء، دستکاری وسایل کوچک یا استفاده از ظروف، مشکل دارند، ممکن است دچار تاخیر حرکتی شوند.
مشکل در مهارت‌های حرکتی درشت: کودکانی که در انجام کارهایی که به مهارت‌های حرکتی درشت نیاز دارند، مانند پریدن، پریدن، یا پریدن مشکل دارند، ممکن است دچار تاخیر حرکتی شوند.
هماهنگی ضعیف: کودکانی که هماهنگی یا تعادل ضعیفی دارند یا در فعالیت هایی که نیاز به هماهنگی دارند، مانند دوچرخه سواری یا گرفتن توپ مشکل دارند، ممکن است دچار تاخیر حرکتی شوند.
ضعف عضلانی: کودکانی که عضلات ضعیفی دارند یا در کنترل حرکات خود مشکل دارند، ممکن است دچار تاخیر حرکتی شوند.
درمان تاخیر حرکتی کودکان
درمان تاخیر حرکتی در کودکان بستگی به علت زمینه ای و مهارت های حرکتی خاصی دارد که تحت تاثیر قرار می گیرند. به طور کلی، درمان تاخیر حرکتی ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی و سایر مداخلات برای کمک به رشد مهارت‌های حرکتی کودک برای رشد باشد.
فیزیوتراپی می تواند به کودکان کمک کند تا قدرت، هماهنگی و تعادل خود را بهبود بخشند و ممکن است شامل تمرینات، کشش ها و سایر فعالیت ها برای ارتقای رشد حرکتی باشد. کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های حرکتی ظریفی را که برای کارهایی مانند نوشتن، نقاشی و استفاده از ظروف نیاز دارند، توسعه دهند و ممکن است شامل فعالیت هایی مانند بازی، کاردستی و یکپارچگی حسی باشد.
علاوه بر درمان، بسیاری از مداخلات دیگر نیز وجود دارد که ممکن است برای کودکان با تاخیر حرکتی مفید باشد، مانند وسایل کمکی برای کمک به تحرک یا برقراری ارتباط، تجهیزات تطبیقی برای آسان‌تر کردن کارهای روزانه، و تغییراتی در محیط کودک برای ارتقای ایمنی و دسترسی.
بیشتر بخوانید :