بهترین درمان اوتیسم

درمان‌های کنونی برای اختلال طیف اوتیسم (ASD) به دنبال کاهش علائمی هستند که با عملکرد روزانه و کیفیت زندگی تداخل می‌کنند. اوتیسم روی هر فرد متفاوت تأثیر می‌گذارد، به این معنی که افراد مبتلا به ASD دارای نقاط قوت و چالش‌های منحصر به فرد و نیازهای درمانی متفاوتی هستند. معمولاً چندین حرفه ای را شامل می شود و به شخص ارائه می شود.

انواع درمان اوتیسم
انواع مختلفی از درمان های موجود وجود دارد. این درمان ها به طور کلی می توانند به دسته های زیر تقسیم شوند، اگرچه برخی از درمان ها بیش از یک رویکرد را شامل می شوند:

• رفتاری
• رشدی
• آموزشی
• اجتماعی-روابطی
• فارماکولوژیک
• روانشناسی

بهترین درمان اوتیسم

رویکردهای رفتاری
رویکردهای رفتاری با درک آنچه قبل و بعد از رفتار اتفاق می افتد، بر تغییر رفتارها تمرکز می کنند. رویکردهای رفتاری بیشترین شواهد را برای درمان علائم ASD دارند. آنها به طور گسترده ای در بین مربیان و متخصصان مراقبت های بهداشتی پذیرفته شده اند و در بسیاری از مدارس و کلینیک های درمانی استفاده می شوند. یک درمان رفتاری قابل توجه برای افراد مبتلا به ASD، آنالیز رفتار کاربردی (ABA) نام دارد. ABA رفتارهای مطلوب را تشویق می کند و از رفتارهای نامطلوب برای بهبود مهارت های مختلف جلوگیری می کند. پیشرفت ردیابی و اندازه گیری می شود.

رویکردهای رشدی
رویکردهای رشدی بر بهبود مهارت‌های رشدی خاص، مانند مهارت‌های زبانی یا مهارت‌های فیزیکی، یا طیف وسیع‌تری از توانایی‌های رشدی به هم پیوسته تمرکز دارند. رویکردهای رشدی اغلب با رویکردهای رفتاری ترکیب می شوند.

رایج ترین درمان رشدی برای افراد مبتلا به ASD، گفتار درمانی است. گفتار و زبان درمانی به بهبود درک و استفاده فرد از گفتار و زبان کمک می کند. برخی از افراد مبتلا به ASD به صورت کلامی ارتباط برقرار می کنند. دیگران ممکن است از طریق استفاده از علائم، حرکات، تصاویر یا یک دستگاه ارتباط الکترونیکی ارتباط برقرار کنند.

کاردرمانی بهترین درمان اوتیسم است و متخصص کاردرمانی کودکان اوتیسم مهارت هایی را آموزش می دهد که به فرد کمک می کند تا حد امکان مستقل زندگی کند. مهارت ها ممکن است شامل لباس پوشیدن، غذا خوردن، حمام کردن و ارتباط با افراد باشد. کاردرمانی همچنین می تواند شامل موارد زیر باشد:

درمان یکپارچه‌سازی حسی برای کمک به بهبود پاسخ‌ها به ورودی‌های حسی که ممکن است محدودکننده یا طاقت‌فرسا باشند.

تمرین درمانی می تواند به بهبود مهارت های فیزیکی مانند حرکات ظریف انگشتان یا حرکات بزرگتر تنه و بدن کمک کند.

رویکردهای آموزشی
درمان های آموزشی در یک محیط کلاس درس داده می شود. یکی از انواع رویکردهای آموزشی، رویکرد درمان و آموزش کودکان اوتیستیک و معلولان ارتباطی است.

رویکردهای روابط اجتماعی
درمان‌های روابط اجتماعی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و ایجاد پیوندهای عاطفی تمرکز دارند. برخی از رویکردهای اجتماعی-روابطی شامل والدین یا مربیان همسالان است.

رویکردهای دارویی
هیچ دارویی برای درمان علائم اصلی ASD وجود ندارد. برخی از داروها علائم همزمانی را که می تواند به عملکرد بهتر افراد مبتلا به ASD کمک کند، درمان می کنند. برای مثال، دارو ممکن است به مدیریت سطوح بالای انرژی، ناتوانی در تمرکز، یا رفتار آسیب‌رسان به خود، مانند ضربه زدن به سر یا گاز گرفتن دست کمک کند. دارو همچنین می تواند به مدیریت شرایط روانی همزمان مانند اضطراب یا افسردگی، علاوه بر شرایط پزشکی مانند تشنج، مشکلات خواب، معده یا سایر مشکلات گوارشی کمک کند.

رویکردهای روانشناختی
رویکردهای روان‌شناختی می‌تواند به افراد مبتلا به ASD کمک کند تا با اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان کنار بیایند. درمان شناختی رفتاری (CBT) یکی از رویکردهای روانشناختی است که بر یادگیری ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارها تمرکز دارد. در طول CBT، یک درمانگر و فرد با هم کار می کنند تا اهداف را شناسایی کنند و سپس نحوه تفکر فرد در مورد یک موقعیت را تغییر دهند تا نحوه واکنش آنها به موقعیت را تغییر دهند.