بازی درمانی در اختلالات یادگیری می تواند یک رویکرد سودمند برای کار با افرادی باشد که دارای انواع اختلال یادگیری هستند.
اختلالات یادگیری به شرایطی اطلاق می شود که بر کسب و استفاده از مهارت های تحصیلی مانند خواندن، نوشتن و ریاضی تأثیر می گذارد و می تواند تأثیر قابل توجهی بر توانایی فرد برای یادگیری و موفقیت در یک محیط آموزشی داشته باشد.
بازی درمانی، که اغلب برای کودکان استفاده می شود، اما می تواند برای نوجوانان و بزرگسالان نیز سازگار باشد، از بازی و فعالیت های مختلف مبتنی بر بازی برای حمایت از رشد عاطفی، شناختی و اجتماعی استفاده می کند.
در اینجا چند راه وجود دارد که بازی درمانی می تواند در رفع اختلالات یادگیری مفید باشد:
ایجاد یک محیط امن و حمایتی: بازی درمانی فضای امنی را برای افراد مبتلا به اختلالات یادگیری فراهم می کند تا بتوانند آزادانه خود را بدون ترس از قضاوت یا شکست بیان کنند. این محیط غیر تهدید کننده به ایجاد اعتماد بین درمانگر و مشتری کمک می کند و یک رابطه درمانی مثبت را تسهیل می کند.
افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس: افراد مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است به دلیل چالش های تحصیلی مکرر با عزت نفس و اعتماد به نفس پایین دست و پنجه نرم کنند. از طریق بازی درمانی، آنها میتوانند در فعالیتهایی شرکت کنند که تسلط، موفقیت و تقویت مثبت را تشویق میکنند. این می تواند به افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس آنها کمک کند و منجر به بهبود انگیزه و تمایل برای مقابله با مشکلات یادگیری شود.
سایر فواید بازی درمانی در اختلالات یادگیری
توسعه مهارت های اجتماعی: بازی درمانی را می توان به گونه ای ساختار داد که شامل تعاملات اجتماعی و بازی مشارکتی باشد. این به افراد مبتلا به اختلالات یادگیری کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی خود مانند نوبتگیری، اشتراکگذاری و ارتباط را بهبود بخشند. ایفای نقش و وانمود کردن نیز می تواند برای کار بر روی موقعیت های اجتماعی خاص مورد استفاده قرار گیرد و فرد را قادر می سازد تا رفتارهای مناسب را بیاموزد و تمرین کند.
تقویت مهارت های حل مسئله و شناختی: بازی درمانی می تواند شامل بازی ها و فعالیت هایی باشد که فرآیندهای شناختی مانند حافظه، توجه و حل مسئله را تحریک می کنند. از پازل ها، بازی های رومیزی و داستان سرایی می توان برای توسعه و تقویت این مهارت ها و در عین حال لذت بخش و جذاب کردن فرآیند یادگیری استفاده کرد.
حمایت از آمادگی تحصیلی: بازی درمانی می تواند به آماده سازی افراد مبتلا به اختلالات یادگیری برای انجام وظایف تحصیلی با استفاده از فعالیت های مبتنی بر بازی که مناطق دشواری خاصی را هدف قرار می دهد، کمک کند. برای مثال، یک درمانگر ممکن است از اسباببازیها یا مواد آموزشی برای کار بر روی تشخیص حروف، شمارش یا درک مطلب به شیوهای بازیگوش و حمایتکننده استفاده کند.
پرداختن به مسائل عاطفی و رفتاری: اختلالات یادگیری می تواند با چالش های عاطفی و رفتاری مانند ناامیدی، اضطراب و مشکلات اجتماعی همراه باشد. بازی درمانی به افراد اجازه می دهد تا احساسات خود را از طریق بازی بیان و کشف کنند، تنظیم هیجانی را تسهیل می کند و فرصت هایی را برای توسعه راهبردهای مقابله ای سالم تری فراهم می کند.
تکنیک های بازی درمانی در اختلالات یادگیری
بازی های آموزشی: طیف گسترده ای از بازی های آموزشی موجود است که به طور خاص برای رفع مشکلات مختلف یادگیری طراحی شده اند. این بازیها میتوانند حوزههای تحصیلی خاصی مانند خواندن، ریاضی یا حل مسئله را هدف قرار دهند و فعالیتهای تعاملی و جذابی را برای تقویت یادگیری ارائه دهند. آنها اغلب نشانه های دیداری و شنیداری، بازخورد فوری و پیشرفت تدریجی را برای تطبیق با سبک ها و توانایی های مختلف یادگیری ترکیب می کنند.
پلتفرمهای یادگیری دیجیتال: بسیاری از پلتفرمهای آنلاین و برنامههای نرمافزاری تجربیات یادگیری بازیسازی شده را برای افراد مبتلا به اختلالات یادگیری ارائه میدهند. این پلتفرمها اغلب دارای فناوری های تطبیقی هستند که سطح دشواری را بر اساس پیشرفت فرد تنظیم میکنند، بازخورد شخصی شده را ارائه میدهند و پاداشها یا دستاوردهایی را برای ایجاد انگیزه و تشویق به یادگیری ادامه میدهند.
بازی های رومیزی و بازیهای کارتی: بازیهای رومیزی سنتی و بازیهای کارتی را میتوان برای تمرکز بر اهداف آموزشی خاص تغییر داد یا تطبیق داد. به عنوان مثال، یک بازی رومیزی را می توان برای هدف قرار دادن درک مطلب یا مهارت های ریاضی طراحی کرد که شامل سؤالات یا چالش های مرتبط با اهداف یادگیری باشد. این بازی ها می توانند یادگیری را لذت بخش تر کنند، تعامل اجتماعی را تقویت کنند و فرصت هایی برای حل مسئله و تفکر انتقادی فراهم کنند.
دیگر تکنیک ها
بازیهای اکشن : این بازی ها به افراد اجازه میدهند تا در سناریوهای زندگی واقعی شرکت کنند و مهارتهای خود را در یک محیط امن و تعاملی تمرین کنند. برای مثال، یک بازی میتواند رستورانی را شبیهسازی کند که در آن افراد مبتلا به اختلالات یادگیری میتوانند مهارتهای اجتماعی، ارتباط و ریاضیات را با گرفتن سفارش، محاسبه صورتحساب و تعامل با دیگران در یک محیط کنترلشده تمرین کنند. این فعالیتها میتوانند تواناییهای شناختی، مهارتهای اجتماعی و قابلیتهای حل مسئله را افزایش دهند.
بازی های مشارکتی و رقابتی: بازی هایی که شامل همکاری یا رقابت هستند می توانند برای افراد مبتلا به اختلالات یادگیری مفید باشند. بازیهای مشارکتی کار تیمی، ارتباط و همکاری را تقویت میکنند، مهارتهای اجتماعی و حل مشکلات مشترک را تقویت میکنند. بازی های رقابتی، زمانی که به طور مناسب اقتباس شوند، می توانند افراد را برای تلاش برای بهبود، تعیین اهداف و توسعه انعطاف پذیری در مواجهه با چالش ها برانگیزند.
بیشتر بخوانید :
بهترین سن برای شروع درمان اوتیسم