اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
اختلال ارتباط اجتماعی (SCD) با مشکلاتی در استفاده اجتماعی از ارتباط کلامی و غیرکلامی با افراد دیگر مشخص می شود. از آنجایی که علائم SCD در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز رایج است، تشخیص دقیق ممکن است دشوار باشد. قبل از تشخیص SCD باید اختلال طیف اوتیسم را رد کرد
کودک مبتلا به SCD معمولاً در درک معنای تک تک کلمات، توسعه واژگان و درک دستور زبان مشکلی ندارد. با این حال، آنها با زبان “عملی” – استفاده از زبان برای برقراری ارتباط مناسب در موقعیت های اجتماعی – مبارزه خواهند کرد. برای مثال، فردی که مبتلا به SCD است، ممکن است متوجه نشود که چگونه به درستی با کسی احوالپرسی کند، چگونه در مکالمه نوبتی داشته باشد، یا چگونه بفهمد که یک موقعیت به لحن رسمی در مقابل لحن آشنا نیاز دارد.
آسیب شناس گفتار-زبان می تواند از انواع روش های آموزش مهارت های اجتماعی برای کمک به کودکان مبتلا به SCD استفاده کند تا از نظر اجتماعی ارتباط بیشتری برقرار کنند.
علائم اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
- مشکل در استفاده از ارتباطات برای مقاصد اجتماعی، مانند شروع مکالمات، احوالپرسی با مردم و شرکت در گفتگوهای رفت و برگشتی
- مشکل در دانستن اینکه چگونه لحن و سبک های ارتباطی را متناسب با یک موقعیت خاص تغییر دهید ، به عنوان مثال، چگونه در کلاس درس به جای زمین بازی صحبت کنید، یا چگونه با یک کودک در مقابل یک بزرگسال صحبت کنید.
- مشکل در پیروی از قوانین پذیرفته شده برای مکالمه، مانند گرفتن نوبت، توضیح واضح مسائل، و استفاده از علائم و نشانه های کلامی و غیرکلامی برای انتقال احساسات و تفسیر احساسات دیگران.
- مشکل در گفتن و درک داستان یا بازگویی وقایع
- مشکل در درک کاربردهای غیر تحت اللفظی زبان، مانند طعنه، اصطلاحات، طنز یا استنتاج
- مشکل در برقراری تماس چشمی ضعیف یا عدم برقراری ارتباط چشمی
- مشکل در ابراز احساسات یا عواطف مشکل یا درک احساسات دیگران
اختلال ارتباط اجتماعی میتواند بر بسیاری از بخشهای زندگی افراد تأثیر بگذارد و مانع مشارکت در موقعیتهای اجتماعی، ایجاد دوستیها، دستیابی به موفقیت تحصیلی و موفقیت در مشاغل شود.
دلایل اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
هیچ دلیل شناخته شده ای برای اختلال ارتباط اجتماعی وجود ندارد. با این حال، اگر سابقه خانوادگی اوتیسم، انواع دیگر اختلالات ارتباطی یا اختلال یادگیری خاص وجود داشته باشد، کودک در معرض خطر بالاتری قرار دارد. اختلال ارتباط اجتماعی میتواند همراه با سایر اختلالات مانند تاخیر گفتار، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و مشکلات رفتاری نیز وجود داشته باشد.
تشخیص اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
تشخیص SCD در کودکی که برای استفاده از زبان گفتاری بسیار کوچک است یا غیرکلامی است ممکن نیست. کودک باید کلامی و نسبتاً با عملکرد بالا باشد. تشخیص SCD معمولاً بعد از ۴ تا ۵ سالگی زمانی که کودک به اندازه کافی بزرگ شده است که از زبان گفتاری استفاده کند، انجام می شود.
تست تشخیصی SCD توسط یک آسیب شناس گفتار زبان (متخصص گفتاردرمانی) انجام می شود و شامل گرفتن سابقه پزشکی و رفتاری، صحبت با معلمان و والدین و همچنین انجام یک یا چند مورد از مجموعه ای از تست های تشخیصی موجود است. تعامل با کودک به روش های خاص (مانند داشتن یک مکالمه ۱۵ دقیقه ای)، مشاهده کودک در محیطی با دیگران، یا استفاده از پرسشنامه هایی که جنبه های مهارت زبانی را اندازه گیری می کند می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا تشخیص SCD مناسب است یا خیر. .
سایر شرایط پزشکی و عصبی که می توانند بر گفتار تأثیر بگذارند، مانند اختلال طیف اوتیسم، اختلال رشد فکری، تأخیر رشد جهانی یا سایر اختلالات باید رد شوند.
اختلال ارتباط اجتماعی همچنین می تواند با سایر اختلالات ارتباطی از جمله:
- اختلال زبان
- اختلال صدای گفتار
- اختلال روانی با شروع دوران کودکی
- اختلال ارتباطی نامشخص
روشهای درمان
درمان اصلی اختلال ارتباط اجتماعی، گفتار درمانی است. گفتاردرمانگرهای زبان از روشها و روشهای درمانی مختلفی استفاده میکنند و میتوانند با بچهها روی مهارتهای مکالمه تک به تک یا کوچک کار کنند. گروه ها. همچنین برای معلمان و والدین بسیار مهم است که این مهارت ها را با فرصت هایی برای استفاده از آنها در مدرسه و خانه تقویت کنند.
مهارت های کلیدی برای کودکان مبتلا به SCD برای یادگیری عبارتند از:
- عمل شناسی گفتار: آموزش عمل شناسی گفتار می تواند به کودک کمک کند تا معنای اصطلاحات را درک کند و همچنین به او یاد دهد که چگونه و چه زمانی از احوالپرسی مناسب استفاده کند.
- مهارت های مکالمه: کودکان مبتلا به SCD اغلب با تبادلات رفت و برگشتی، مانند پرسیدن و پاسخ دادن به سؤالات در طول مکالمه، مشکل دارند. یک گفتاردرمانگر میتواند برای کمک به رشد این مهارتها به کودک در بازی نقش بپردازد.
- ارتباط غیر کلامی: یادگیری نحوه استفاده از زبان یکی از اجزای مجموعه مهارت های لازم برای برقراری ارتباط موثر است. دیگری تفسیر و استفاده از نشانههای غیرکلامی برای ارزیابی خلق و خوی یک نفر است، یا اینکه بفهمید چه زمانی کسی، مثلاً با نگاه کردن به ساعت، علامت ناراحتی یا کسالت میدهد.
- والدین و معلمان می توانند با تسهیل گفتگوها و تعاملات “زندگی واقعی” بین کودک و همسالان خود، درمان های گفتار-زبان را تکمیل کنند.
کلمات مرتبط :
درمان اختلال ارتباط اجتماعی – درمان اختلالات ارتباطی – متخصص گفتاردرمانی در شرق تهران – بهترین مرکز گفتاردرمانی در شرق تهران – بهترین مرکز گفتاردرمانی کودکان – گفتاردرمانی خوب در شرق تهران