اختلالات گفتاری می تواند بر نحوه ایجاد صداها برای ایجاد کلمات تأثیر بگذارد. برخی از اختلالات صوتی نیز ممکن است به عنوان اختلال گفتاری در نظر گرفته شوند.
یکی از شایع ترین اختلالات گفتار که تجربه می شود، لکنت زبان است. سایر اختلالات شایع شامل آپراکسی و دیس آرتری است.
- آپراکسی یک اختلال گفتاری حرکتی است که در اثر آسیب به بخش‌های مربوط به صحبت کردن مغز ایجاد می‌شود.
- دیزآرتری یک اختلال گفتاری حرکتی است که در آن عضلات دهان، صورت یا دستگاه تنفسی ممکن است ضعیف شوند یا در حرکت دچار مشکل شوند.
برخی از افراد مبتلا به اختلالات گفتار از آنچه می خواهند بگویند آگاه هستند اما نمی توانند افکار خود را بیان کنند. این ممکن است منجر به مشکلات عزت نفس و ایجاد افسردگی شود.
اختلالات گفتار می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. درمان زودهنگام می تواند این شرایط را اصلاح کند.
دلایل اختلالات گفتاری
اختلالات گفتاری تارهای صوتی، ماهیچه ها، اعصاب و سایر ساختارهای داخل گلو را تحت تأثیر قرار می دهد.
علل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آسیب تارهای صوتی
- ضربه مغزی
- ضعف عضلانی
- ضعف تنفسی
- سکته های مغزی
- پولیپ ها یا گره های روی تارهای صوتی
- فلج تارهای صوتی
افرادی که دارای شرایط خاص پزشکی یا رشدی هستند ممکن است اختلالات گفتاری نیز داشته باشند. شرایط رایجی که می تواند منجر به اختلالات گفتاری شود عبارتند از:
- اوتیسم
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
- سکته های مغزی
- سرطان دهان
- سرطان حنجره
- بیماری هانتینگتون
- زوال عقل
- اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
اختلالات گفتاری ممکن است ارثی باشد و در طول زمان ایجاد شود.
علائم اختلال گفتار چیست؟
بسته به علت اختلال گفتار، علائم متعددی ممکن است وجود داشته باشد. علائم رایجی که افراد مبتلا به اختلالات گفتاری تجربه می کنند عبارتند از:
- تکرار صداها که بیشتر در افرادی که لکنت دارند دیده می شود
- اضافه کردن صداها و کلمات اضافی
- کلمات طولانی
- انجام حرکات تند در حین صحبت کردن که معمولاً سر را درگیر می کند
- چندین بار پلک زدن در حین صحبت کردن
- ناامیدی قابل مشاهده هنگام تلاش برای برقراری ارتباط
- مکث های مکرر هنگام صحبت کردن
- تحریف صداها هنگام صحبت کردن
- گرفتگی صدا یا صحبت کردن با صدای خفن یا شنی
اختلالات گفتار چگونه درمان می شود؟
اختلالات گفتاری خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. برخی از اختلالات ممکن است به سادگی از بین بروند. برخی دیگر می توانند با گفتار درمانی بهبود یابند.
درمان متفاوت است و به نوع اختلال بستگی دارد. در گفتار درمانی، یک درمانگر حرفه ای شما را از طریق تمریناتی که برای تقویت عضلات صورت و گلو کار می کنند، راهنمایی می کند. شما یاد خواهید گرفت که هنگام صحبت کردن، تنفس خود را کنترل کنید. تمرینات تقویت کننده عضلات و تنفس کنترل شده به بهبود صدای کلمات شما کمک می کند. همچنین راه هایی برای تمرین گفتار روان تر و روان تر یاد خواهید گرفت.
برخی از افراد مبتلا به اختلالات گفتار عصبی، خجالت یا افسردگی را تجربه می کنند. گفتار درمانی ممکن است در این شرایط مفید باشد. یک درمانگر راه‌های کنار آمدن با این وضعیت و راه‌های بهبود چشم‌انداز وضعیت شما را مورد بحث قرار می‌دهد. اگر افسردگی شما شدید است، داروهای ضد افسردگی می توانند کمک کنند.
عوارض اختلال گفتار
اختلالات گفتاری درمان نشده ممکن است باعث شود فرد اضطراب زیادی را تجربه کند. با گذشت زمان، این اضطراب می تواند باعث ایجاد اختلالات اضطرابی یا فوبیا از صحبت کردن در جمع شود. درمان زودهنگام اضطراب می تواند به جلوگیری از ایجاد اختلالات اضطرابی یا فوبیا کمک کند. گزینه های درمانی شامل روان درمانی و داروهای ضد اضطراب است.
کلمات مرتبط :