نشانه های اولیه اتیسم
اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که بر تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار تأثیر می گذارد. علائم اوتیسم می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد و با رشد و تکامل کودک آشکارتر می شود. با این حال، می توان برخی از علائم اولیه اوتیسم را در کودکان زیر یک سال مشاهده کرد.
نشانه های اولیه اتیسم در کودکان زیر یک سال
تماس چشمی محدود: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است هنگام نگهداری یا تغذیه، تماس چشمی نداشته باشند یا به صورت والدین خود نگاه نکنند.
پاسخ تاخیری به صداها: نوزادان مبتلا به اوتیسم ممکن است به سرعت سایر نوزادان به نام خود یا صداهای دیگر مانند جغجغه یا دست زدن پاسخ ندهند.
کاهش پاسخگویی اجتماعی: نوزادان مبتلا به اوتیسم ممکن است به نشانه های اجتماعی مانند لبخند زدن، دست دادن یا اشاره پاسخ ندهند.
عدم علاقه به بازی با اسباب بازی: نوزادان مبتلا به اوتیسم ممکن است علاقه ای به بازی با اسباب بازی ها نشان ندهند یا ممکن است به طور معمول با اسباب بازی ها بازی نکنند.
حرکات غیرمعمول: برخی از نوزادان مبتلا به اوتیسم ممکن است حرکات تکراری غیرعادی مانند تکان دادن دستان خود را نشان دهند.
تاخیر در رشد حرکتی: برخی از نوزادان مبتلا به اوتیسم ممکن است دارای تاخیر در رشد حرکتی باشند، مانند ننشستن یا سینه خیز رفتن با تاخیر
نشانه های اولیه اتیسم در کودکان زیر ۲ سال
تأخیر یا عدم تکلم: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است رشد گفتار خود را با تأخیر یا عدم رشد داشته باشند. آنها ممکن است غرغر نکنند یا از حرکاتی مانند اشاره یا دست تکان دادن برای خداحافظی استفاده نکنند.
تعامل اجتماعی محدود: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در تعامل اجتماعی با افراد دیگر مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به نام خود پاسخ ندهند، تماس چشمی برقرار نکنند، یا علاقه ای به بازی با کودکان دیگر نشان ندهند.
رفتارهای تکراری: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست یا چرخاندن اشیاء از خود نشان دهند.
عدم علاقه به بازی با اسباب بازی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است علاقه ای به بازی با اسباب بازی های معمولی نشان ندهند یا ممکن است با اسباب بازی های مناسب سن بازی نکنند.
مسائل حسی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در پردازش حسی مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به بافت ها، صداها یا نورهای خاصی حساس باشند یا از طریق رفتارهای تکراری به دنبال ورودی حسی باشند.
مشکل در انتقال: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر مشکل داشته باشند یا ممکن است با تغییر در روال خود ناراحت شوند.
توجه به این نکته ضروری است که برخی از این رفتارها ممکن است در کودکان بسیار کم سن معمول باشد، و اینکه کودکان هر از گاهی برخی از این رفتارها را از خود نشان می دهند، غیر معمول نیست. با این حال، اگر مراقبین متوجه شدند که این رفتارها ادامه دارد یا شدت آن افزایش می یابد، توصیه می شود با یک متخصص اطفال یا یک متخصص مشورت کنید تا در مورد رشد کودک و مداخلات بالقوه صحبت کنید.
نشانه های اولیه اتیسم در کودکان زیر ۳ سال
تاخیر در رشد گفتار یا زبان: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در رشد مهارت های زبانی مشکل داشته باشند. آنها ممکن است اصلا صحبت نکنند یا در درک زبان مشکل داشته باشند و از حرکاتی مانند اشاره یا دست زدن به خداحافظی استفاده نکنند.
عدم علاقه به تعامل اجتماعی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در تعاملات اجتماعی معمولی مانند برقراری تماس چشمی، به اشتراک گذاشتن علایق با دیگران یا آغاز تعاملات اجتماعی شرکت نکنند.
رفتارها یا روال های تکراری: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در رفتارها یا روال های تکراری مانند ردیف کردن اسباب بازی ها یا تکان دادن دست های خود شرکت کنند. آنها ممکن است در سازگاری با تغییرات روتین یا موقعیت های جدید مشکل داشته باشند.
مشکلات حسی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در پردازش اطلاعات حسی، مشکل داشته باشند.
فقدان بازی تخیلی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است درگیر بازی های تخیلی یا وانمودی مانند تظاهر به پزشک یا ابرقهرمان نباشند.
مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباط فراتر از گفتار، مانند درک نشانه های غیرکلامی یا بیان مناسب احساسات، مشکل داشته باشند.
نشانه های اولیه اتیسم در کودکان زیر ۴ سال
تاخیر در رشد زبان: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در رشد زبان، از جمله تاخیر در درک گفتار یا زبان، مشکل داشته باشند.
مشکل در تعاملات اجتماعی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است درگیر شدن در تعاملات اجتماعی معمولی، مانند برقراری تماس چشمی، به اشتراک گذاشتن علایق با دیگران، یا شروع تعاملات اجتماعی، دچار مشکل شوند.
رفتارها یا روال های تکراری: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در رفتارها یا روال های تکراری مانند ردیف کردن اسباب بازی ها، تکرار عبارات یا صداها، یا تکان دادن دستان خود شرکت کنند.
مشکلات حسی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در پردازش اطلاعات حسی، مانند حساسیت به برخی بافت های غذایی دچار مشکل باشند.
فقدان بازی تخیلی: کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب بازی های تخیلی و وانمودی را انجام نمی دهند.
مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباط فراتر از گفتار، مانند درک نشانه های غیرکلامی یا بیان مناسب احساسات، مشکل داشته باشند.
تاخیر در رشد حرکتی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است دارای تاخیر در رشد حرکتی باشند، مانند راه نرفتن در سن معمولی یا داشتن مشکل در مهارت های حرکتی ظریف مانند در دست گرفتن مداد.
بهترین مرکز درمان و توانبخشی اوتیسم در تهران
در حالی که در حال حاضر هیچ درمان قطعی و شناخته شده ای برای اوتیسم وجود ندارد، درمان ها و مداخلات مختلفی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به ASD در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
برخی از رویکردهای رایج برای درمان و توانبخشی اوتیسم عبارتند از:
رفتار درمانی: این نوع درمان بر تغییر رفتارهای خاص مانند مهارت های اجتماعی یا ارتباطات از طریق تکنیک های تقویت تمرکز دارد. تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یک رفتار درمانی شناخته شده و مبتنی بر شواهد است که معمولاً برای درمان اوتیسم استفاده می شود.
کاردرمانی: هدف کاردرمانی کمک به افراد مبتلا به اوتیسم برای ایجاد مهارت های ضروری برای زندگی روزمره، مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و بهداشت شخصی است.
گفتار درمانی: گفتار درمانی بر بهبود مهارت های ارتباطی، از جمله ارتباط کلامی و غیرکلامی مانند ژست ها و زبان بدن تمرکز دارد.
آموزش مهارت های اجتماعی: این نوع آموزش به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های اجتماعی مانند نوبت گرفتن، شروع گفتگو و درک نشانه های غیرکلامی را توسعه دهند.
درمان یکپارچگی حسی: هدف این نوع درمان کمک به افراد مبتلا به اوتیسم است که ممکن است در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، صدا و نور مشکل داشته باشند.
دارو: ممکن است از داروها برای درمان علائم خاص اوتیسم مانند اضطراب یا پرخاشگری استفاده شود.
آموزش والدین: والدین می توانند تکنیک ها و راهکارهایی را برای حمایت بهتر از فرزند مبتلا به اوتیسم در خانه یاد بگیرند، مانند تکنیک های تقویت مثبت یا راهبردهای ارتباطی.
مقالات مرتبط :
آیا دیر حرف زدن نشانه اوتیسم است؟
بهترین مرکز درمان اوتیسم
فواید گفتاردرمانی برای کودکان اوتیسم