اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که می تواند چالش های اجتماعی ، ارتباطی و رفتاری قابل توجهی ایجاد کند. اغلب چیزی در مورد ظاهر افراد مبتلا به ASD وجود ندارد که آنها را از سایر افراد متمایز می کند ، اما افراد مبتلا به ASD ممکن است با شیوه هایی متفاوت از سایر افراد ارتباط برقرار کنند ، تعامل کنند ، رفتار کنند و یاد بگیرند.

توانایی های یادگیری ، تفکر و حل مشکلات افراد مبتلا به ASD می تواند از استعدادهای درخشان تا چالش های شدید متفاوت باشد. برخی از افراد مبتلا به ASD در زندگی روزمره خود به کمک زیادی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر براحتی می توانند زندگی کنند.

تشخیص ASD در حال حاضر شامل چندین بیماری است که قبلاً به طور جداگانه تشخیص داده می شد: اختلال اوتیسم ، اختلال رشد فراگیر که به طور دیگری مشخص نشده است (PDD-NOS) و سندرم آسپرگر. این شرایط اکنون همه اختلال طیف اوتیسم نامیده می شود.

تشخیص ASD می تواند مشکل باشد زیرا هیچ آزمایش پزشکی مانند آزمایش خون برای تشخیص اختلالات وجود ندارد. پزشکان برای تشخیص بیماری به رفتار و رشد کودک توجه می کنند.

گاهی اوقات ASD را می توان در ۱۸ ماهگی یا کمتر تشخیص داد. در سن ۲ سالگی ، تشخیص توسط یک متخصص باتجربه می تواند بسیار قابل اعتماد تلقی شود. ۱ با این حال ، بسیاری از کودکان تا سن بسیار بالاتر تشخیص نهایی را دریافت نمی کنند. این تأخیر به این معنی است که کودکان مبتلا به ASD ممکن است کمک اولیه مورد نیاز خود را دریافت نکنند.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای ASD وجود ندارد. با این حال ، تحقیقات نشان می دهد که خدمات درمانی مداخله ای زودهنگام می تواند رشد کودک را بهبود بخشد. خدمات می تواند شامل درمان برای کمک به کودک در صحبت کردن ، راه رفتن و تعامل با دیگران باشد. بنابراین ، اگر فکر می کنید فرزند شما مبتلا به ASD یا سایر مشکلات رشدی است ، باید در اسرع وقت با پزشک کودک خود صحبت کنید و در صورت لزوم توانبخشی و کاردرمانی را هرچه سریع تر شروع کنید.

علائم اختلال طیف اوتیسم

افراد مبتلا به ASD اغلب در مهارت های اجتماعی ، عاطفی و ارتباطی مشکل دارند. آنها ممکن است رفتارهای خاصی را تکرار کنند و ممکن است تمایلی به تغییر در فعالیت های روزانه خود نداشته باشند. بسیاری از افراد مبتلا به ASD نیز روش های متفاوتی برای یادگیری ، توجه یا واکنش به چیزها دارند. علائم ASD در دوران کودکی شروع می شود و معمولاً در طول زندگی فرد باقی می ماند.

رایج ترین علائم در مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم

• وقتی شخص دیگری به آنها اشاره می کند به آنها نگاه نمی کنند.
• در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند یا اصلا علاقه ای به برقراری روابط عاطفی با دیگران ندارند.
• از تماس چشمی خودداری می کنند و بیشتر تمایل به انزوا دارند.
• رفتارهای تکراری و غیرمعمول انجام می دهند.
• ناتوانی های کلامی و از دست دادن مهارت هایی که در گذشته کسب کرده بودند.
• در درک احساسات دیگران یا صحبت در مورد احساسات خود مشکل دارند.
• تمایل برای در آغوش گرفته شدن ندارند.
• توجهی به صحبت های اطرافیان ندارند.
• در برقراری ارتباط اجتماعی ناتوان هستند
• در بیان نیازهای خود با استفاده از کلمات یا حرکات معمولی مشکل دارند.
• ناتوانی در تظاهر کردن در انجام بازی مثلا غذا ندادن به عروسک خود
• سازگاری پایین با تغییر شرایط
• حساسیت غیرطبیعی به بو ، صدا و نور

کلمات مرتبط :

کاردرمانی اوتیسم – گفتاردرمانی اوتیسم – توانبخشی اوتیسم – مرکز کاردرمانی در شرق تهران – کاردرمانی در پیروزی – کاردرمانی در محلاتی – کاردرمانی در نیروهوایی – کاردرمانی در آهنگ – کاردرمانی خوب در پیروزی – گفتاردرمانی در شرق تهران – گفتاردرمانی در پیروزی – گفتاردرمانی اوتیسم – گفتاردرمانی در نیروهوایی – مرکز توانبخشی کودکان در شرق تهران